Banu Kaplan Kurtoğlu: Ailelerde iletişim ve duygu farkındalığı çok önemli!

Kendinizi kısaca tanıtır mısınız?

1977 yılında Balıkesir’de doğmuşum. Ben doğduktan sonra ailem İzmir’in Urla ilçesine taşınmış. Ben de burada büyüdüm. Bir abim ve kız kardeşim var. Annem, babam ve kardeşlerim benim en önemli rehberlerim diyebilirim. Eğitim hayatım ise çok karışık. Lisede Bilgisayar- Elektronik bölümünde okudum. Sonra Dokuz Eylül Üniversitesi Adalet Meslek Yüksek Okuluna başladım. Dikey geçiş yapıp Hukuk okuyacaktım ama Medeni Hukuk kitabını görünce Hukuk okuma isteğim yok oldu. Çocukken birçok yerde yaşamak gibi bir hayalim vardı. Belki de bu sebepten üniversite için Ankara’ya gittim ve orada yedi yıl yaşadım. Ankara Üniversitesi’nde Sosyoloji lisansı, Gazi Üniversitesi’nde Felsefe Grubu Öğretmenliği Yüksek Lisansı yaptım. En son Boğaziçi Üniversitesi’nde Öğretmen Gelişim Programı’nı tamamladım. Bulduğum her eğitime, sempozyuma, kongreye katıldım. Öğrenmeye aşık birisiyim, yeni şeyler öğreneceğim her yere zaman ayırırım.

Eğitim alanında neler yaptınız? Şu anda neler yapıyorsunuz?

Eğitimci olmam Ankara’dan İzmir’e dönüp Sonuç Dershanesi’nde çalışmamla başladı. Sonra İstanbul’da yaşamak hayalimi hatırladım ve İstanbul’a taşındım. On bir yıl Doğa Koleji’nde çalıştım. Burada çalıştığım dönemde Rehberlik ve Psikolojik danışmanlık Biriminde; Rehber öğretmenlik ve Zümre başkanlığı yaptım. Çocuk hakları konusunda ulusal ve uluslararası projelerde bulundum, sempozyumlara katıldım. Ayrıca işe alım ekibinin liderliğini yapıp, AR-GE biriminde de çalıştım. Okulun eğitim sistemini değiştirmesi ve benim kendi işlerimin yoğunluğunun artması nedeniyle geçen yıl okuldan ayrıldım.

Şimdi diğer hayallerimi gerçekleştiriyorum. İş hayatıma iletişim konulu seminer ve atölyeler ile devam ediyorum. Güzel bir geleceğin mutlu çocuklarla; bunun da ebeveynlerin bilinçlendirilmesi ile olacağına inanıyorum. Aile bütünlüğünün sağlanması ve sağlıklı olarak devam etmesi için Duygu Odaklı Aile Danışmanlığı hizmeti veriyorum. Aile danışmanlığı kapsamında çiftlerin birbirleri ve çocukları ile olan iletişimleri ve anne-baba tutumları üzerine çalışıyorum. Ebeveynlerin çocukları ile ilişkilerini desteklemek için www.annebabalaricin.com sitemde bilgilendirme yazıları yazıyorum. Seminerlere gelemeyenler için de sosyal medyadan canlı yayınlarda söyleşiler yapıyorum. Okullarda çalışan idareci, öğretmen ve diğer okul personeline, çocuklarla iletişim konusunda seminer ve atölye çalışmaları yapıyorum. Çocuklara “Beden Farkındalığı”, “Düşünme Becerileri”, “Yaratıcı Düşünme ve Sosyal Beceri” eğitimleri veriyorum. Çocuklar ve çocuklarla çalışan tüm yetişkinlere yönelik “Çocuk İhmal ve İstismarı” seminerlerime çeşitli sempozyumlarda devam ediyorum.

Sosyal Sorumluluk Projeleri kapsamında Açı Okullarında İşaret Dili Projesinde yer almıştım. İşaret dilinin önemine çok inanıyorum ve kendimi bu alanda geliştirmeye çalışıyorum. Annelerin dünyayı değiştireceğine inanıyorum. Bu nedenle annelere duygu farkındalığı sağlayıcı seminerler veriyorum. Annemle ilişkimden ortaya çıkmış olan “Anne Atölyesini” Türkiye’nin her yerinde ki annelerle paylaşmak istiyorum. Henüz büyük şehirlerde yapıyorum. İleri ki tarihlerde başka şehirlerdeki annelere de ulaşacağım. Hayata öğrenmek için geldiğimize inanıyorum; öğrenmeye ve öğretmeye yardımcı olmaya devam edeceğim.

Genel anlamda ebeveynlere başka önerileriniz var mı? Edinilebilecek alışkanlık, kullanılabilecek uygulama, kitap, film gibi?

çocuklarının duygularını anlayabilmeleri için öncelikle kendi duygularını tanımaları gerekir. Kendimiz iyi ve sağlıklı olmadan çocuğumuza fayda sağlamamız gerçekçi değildir. Uçaklarda çok güzel bir uyar var. “Oksijen maskenizi önce kendinize, sonra çocuğunuza takın”. Bu cümle sağlıklı ebeveynliği özetliyor bize. Birkaç kitap önerim olacak: Gerçekten Beni Duyuyor musun? – Leyla Navaro, Duygusal Zekası Yüksek Çocuklar Yetiştirmek- John Gottman. Bunların yanı sıra çocuklarının yaş gelişim özelliklerini öğrenecekleri kaynakları okumalarını öneririm. Web sitemde “Çocuğunuzun Duygusal Zeka Gelişimini Nasıl Sağlarsınız?” başıklı yazımı okumalarını da tavsiye ederim.

Bunlara ek olarak evde hep beraber farkındalık oyunları oynayarak duygularınızın da farkına varabilirsiniz. Çok sevdiğim bir oyunum var, her yerde tavsiye ederim. Oyunun adı; “Bende Ne Değişti?”. Anne-baba ve konuşma çağındaki çocuklarla oynanabilecek bir oyundur. Aile bireylerinin birbirleri hakkında fiziksel, duygusal ve davranış farkındalıklarının artmasını sağlar. Oyunu oynarken dikkatinizi dağıtacak şeyler olmamasına özen göstermelisiniz. Yemek yerken veya televizyon seyrederken oynamamalısınız. Oyunu oynarken dikkatiniz birbirinizde olmalıdır.

“Bende Ne Değişti?” oyunu nasıl oynanıyor?

Önce anne veya baba eşine “son zamanlarda bende farklı bir şey gözlemliyor musun” diye sorar. Diğer eş “evet seni bu hafta çok neşeli görüyorum, neşeli olmana ne sebep oldu?” diye sorar. Anne “Evet neşeliyim, çünkü bu hafta işyerinde yeni bir projeye başladım/ Çocuğumla harika vakit geçirdik/Çok sevdiğim arkadaşlarımla buluşacağım vb. gibi, neşeli olmasına sebep neyse onu açıklamalıdır. Evdeki her birey birbirine böyle sorular sorar ve açıklamalarını yaparlar. Soruları “sence bende ne değişti, bende neler değişmiş olabilir?” gibi yaratıcılığınıza göre çeşitlendirebilirsiniz. Sorular kapalı uçlu -yani cevabı evet hayır olacak şekilde- olmamalıdır. Büyüme dönemindeki çocuklar fiziksel birçok değişiklik yaşadıkları için boyu, dişleri, kilosu hakkında da farkındalıkların artmasına yönelik sorular sorabilirsiniz. Ebeveynler eklemeler yapabilir. “Ayakkabı bağcıklarını kendinin bağladığını fark ettim bisiklete daha iyi bindiğini gözlemledim, sofra hazırlamaya süper katkı sağlıyorsun” gibi cümlelerle çocuğunuzun farkındalığının artmasını destekleyebilirsiniz.